İlkbaharı tutsak edip,
Yazları katlettiniz.
Yaktığınız ormanlarla,
İçindeki canlarla,
Çığırış barış içinde,
Cayır cayır yaktını.
Ağaçlar dilsizdi,
Kuşlar, böcekler, börtüler
Dile geldiler çakallar,
İnsan yurdunu,
Bırakıp kaçar mı?
Yurtsuz bıraktınız,
Dilsiz bıraktınız,
Öldüler...
Ölüler konuşamaz.
Kömüre dönmüş cesetler,
Kömüre dönmüş ağaçlar,
Kara bir şerit bağladılar,
Ormana,
Mateme büründüler,
Ormanlarla birlikte,
Anılar da yandı,
Manavgat’ta evlerde,
Hatıralar küle karıştı,
Geçmişteki,
Aşkları da yandı,
Sevdaları da...
Çocuklukları da yandı.
Gençlikleri...
Fotoğraf albümüne saklanmış,
Hatıraları,
Çıkamadan sayfalardan,
Kömüre döndüler.
Geçmişe ait,
Tüm kanıtlar silindi.
Her şeyleri yandı.
Her şeyimiz yandı.
Canımız,
Vicdanımız,
Merhametimiz,
Geçmişimiz,
İnsanlık adına taşıdığımız,
Sorumluluklarımız da yandı.