Göreceli izafiyetDemiştim anlam geniş Nereye çekilir bu bakışlar Bundan sonra/ Nerede beslenir yaralar Yükünü kaybetmiş bir merkep gibi Turna dağlarında otsuz bu mecal Ayaklar yük olmuştur başa Baş bir dünya duman… Seni kırdıydım! Sende nefesimiz benzeşti Bak görmeden de bu yürek hemhal Zaman höyüklerinde bir biçare Yüz yıllık yaraları saran Isırgan otu o yüreğe çeper Gelmek sevdayı yeşertirse Geldim işte! Yalın ayak Sırt yamalı Cepken delik Saçlar belik Sevda soysuz Duman olmuş bir yazgının Semeresi mi bu bana çektirilen Kırılmasın diye yürekler Ayaklarımı baş üstü ettim Çıkmayan tıknaz nefesin Son demiyim Gemiyim Gidişlere… Hani bir şeyde götürmüyor insan İki metre patiska kefenle İndiriliyor çukura Börtü böcek Salya sümük Hepsi aynı Göreceli izafiyetinde Herkes eşit… |
Güzeldi eser, her zaman ki tat ve deminde
Bizde okuyor ve kutluyoruz yürekten
Şiirle kal, hoşça kal