ORMANIN ÇIĞLIKLARI
İnsanlar acımasız, olunca menfaati
Bilerek bilmeyerek ateşleri yaktılar Ormanı yurt edinmiş tüm canlı mahlukatı Ateşin karşısında çaresiz bıraktılar. Küresel ısınmayla kavrulmuş kuru otlar Kıvılcımlara sebep, uçaklarda pilotlar Uğraşsa da bir işe yaramıyor metotlar Ateş rüzgâr el ele sahillere aktılar Kiminde yangın tüpü kiminde su hortumu Kimi alev üstüne kovayla atar kumu Evleri yananlarsa sanki kader mahkûmu Hepsi de gözyaşını küllerine döktüler Devletin makamları görevi bölüştüler Büyüdükçe alevler birbirine düştüler Birbirini suçlayıp gizlice dövüştüler Milleti ikna için bayağı dil döktüler Rüzgârın gücü ile coştukça coştu yangın Milletin yüreğini yakıyordu her vurgun Alevle savaşmaktan bütün insanlar yorgun Çaresizlik içinde yananlara baktılar Rüzgâr hızını kesti, bulut gönderdi güneş Kendiliğinden söndü bir hafta sonra ateş Kül olan araziler çekilir diye peşkeş Her biri bir harita üzerine çöktüler. Coşari ne dersen de plan yaptılar, tuttu Yangın düştü gündemden bütün ülke unuttu Ev sözü vermek bile mazlumları avuttu Kömürleşmiş ağaçlar bir bir boyun büktüler. 25.08.2021/Samsun İbrahim COŞAR |