bu sabah
matemine üşüştü renk körü akbabalar
trenlerde bekleyen çocukları babalar yağmur ki gözlerine çok yakışmış bu sabah her duvarda bir kefen nerde hüthüt sebalar tarih ki tüketmiştir süleyman rüyasını yaprakları kireçten solmuş akasyasını denizleri mermerle dövdüren kayasını kim ölüler yurdunda görür mağrur bir rüzgar. nedim demirbaş 08.12.2017 |