Divan eder iken Efendiler
Duygularım ince tel
Yüreğim Sıkışık Yer gök Sevdalısına barışık. ...Acınası köpekmiş soyu acınası. İnletisi sülün değil bir kaypak. Acınası tanrısı, Kudretine boğulmuş. İnleme Bekleme Ölümü vaadeden sesiyle Dinleme. Tamam Sıra sende Azar Ezrail. Sevdiğime değil Sevmediğime dönüyorum Senin elinde. Gecesiyle gündüzü bir olanın Bir kadehte,binlercesine vaadettiği Bu dünyanın Artık bizi taşıyamamasından Birimiz çıkıp,bininize yol gösterebiliyor Çizdiği yolların Birine bile Dünyayı sevmez kibrinizden "Evet Efendim" diyebiliyorsunuz Evet Efendim Yada Efendi Bilirki geçtiği yolları yaratan hep bizleriz Efendiye düşünse Bizleri dinlemek Efendi Melek Efendi Şeytan Suyunu çıkardıktan sonraki posasına Bunları bile ben derim Ama şimdilik Taşıdığımızı unutup Taşındığımızı söylemek Yeni efendi gelinceye kadar Bir yalan. |