Balıkesir’in Edremit ilçesinin düşman işgalinden kurtuluşunun 99. yıldönümü dolayısıyla gerçekleştirilen gösteride üzeri siyah örtüyle kapatılan bir Türk kadını mizansen gereği 4-5 metre zincirle bağlanmıştır. Hürriyeti ve medeniyeti kılık kıyafette aramak tam bir bağnazlıktır. Bu vatanı kadın-erkek hep birlikte kurduk. Bir zamanlar tesettürlü kadınlar üniversite kampüslerine dahi sokulmuyordu. O günlerin çok gerilerde kaldığını sanıyordum. Böyle bir şiir yazma ihtiyacı duyacağım hiç aklıma gelmezdi. Maalesef yıllar geçse de bazı zihniyetler değişmiyormuş. Türk kadınına bu güne kadar kimse zincir vuramamıştır, bundan sonra da vuramaz. İstiklâl Marşı’mızda merhum Mehmet Akif Ersoy ne güzel demiş.

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim; bendimi çiğner, aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Hiç bitmedi kininiz, yok insaniyetiniz
Hemen anlaşılmakta, bu suiniyetiniz
Kadına zincir takan, batsın zihniyetiniz
Cephede tesettürlü, binlerce askerimiz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Şehit düşen eşinden, kalan küpeyi satan
Yörük Ali Efe’ye, yetişip destek katan
Siperde kendisini, imanla öne atan
Düşmanla savaşırken, Çete Emir Ayşe’miz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Gitti dokuz yaşında, babasıyla cepheye
İnönü’ye katıldı, Sakarya ve Geyve’ye
Yetmişinci Alay’da, o dönüştü simgeye
Düşmanla savaşırken, Nezahat Baysel’imiz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Eşi Halil Efe’ye, tam olarak yoldaştı
Vatan sevgisi ile nice dağları aştı
Katıldığı cephede, şehitliğe ulaştı
Düşmanla savaşırken, Gördesli Makbule’miz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Önce Balkan Harbinde, cesurca görev aldı
Kurtuluş Savaşı’nda, kaç tane cenge daldı
Batı Cephesinde o, Milis Komutan oldu
Düşmanla savaşırken, Kara Fatma ninemiz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Soğuk kış şartlarında, düşünmeden saniye
İnebolu yolunda, mermi donmasın diye
Sardı tüm cephaneyi, vardı tek battaniye
Düşmanla savaşırken, bacımız Şerife’miz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Kök söktürdü cephede, savaşıp Fransızlara
Kalbindeki imanla, bütün ezansızlara
Koskoca bir emsaldi, cengi dermansızlara
Düşmanla savaşırken, ah Tayyar Rahmiye’miz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Bir erkek kılığına, girerek tek başına
Katılmıştı yiğitçe, Kurtuluş Savaşı’na
Mühimmat sevk ederdi, yılmadan erbaşına
Düşmanla savaşırken, alp Çavuş Halime’miz
Duysa ne der sizlere, yok medeniyetiniz

Düşünseniz daha var, elbet binlerce kadın
Seğmenoğlu bilemez, birçoklarının adın
Lakin daim duayla, yapar hayırla yâdın
Kır zinciri parçala, canımız ciğerimiz
Silkin de gel kendine, gör medeniyetimiz

Seğmenoğlu (Osman Akçay)