MEHMET HOCAM
Fani olan şu dünyadan
Göçüp gitti Mehmet Hocam İlim, irfan tohumunu Saçıp gitti Mehmet Hocam. Elem, keder zindanından Viran-hane divanından Şu dünyanın isyanından Kaçıp gitti Mehmet Hocam. Bülbül olup ol Kur’an’a Kardeş olup dost yarana Veda edip tatlı cana Uçup gitti Mehmet Hocam. Mihrab, mimber kaldı yetim Boynu bükük rahle,ilim Ak şerbetin yudum yudum İçip gitti Mehmet Hocam. Görününce birden menzil "Allah" dedi dudak ve dil Dünya kafes kendi bülbül Açıp gitti Mehmet Hocam. Hayırlarda ömrü geçen Gül yüzünde nurdan desen Bohçasını yapıp kefen Biçip gitti Mehmet Hocam. Nuri Baş Baba yareni,can hocam,gönül dostum. Kabrin nur, mekanın cennet olsun. Rabbım sana gani gani rahmet eylesin. |