GÖNÜL VERDİM BİR DİLBERE(4+4+4+3 duraklı hece vezniyle) Gönül verdim bir dilbere, mor dağların yoncası, Bir efsun var gözlerinde, keman kaşı yay gibi. Gamzeleri can yakıyor, dudaklar gül goncası, Bu ne güzel bir yüz Rabbim, ondördünde ay gibi... Her gülüşü, her bakışı gönül çelen bir pusu, Naz ederken zalim ama, kalbi temiz, duru su. Bazen masum bir hüznü var, bazen çılgın coşkusu, Kâh çağlayan bir ırmaktır, bazen durgun çay gibi. Her an başka bir güzellik, her gün başka, her gece, Aşk, gonca dudağında tadını bulan hece... Sevgisi bir başka âlem, çözümü zor bilmece Kâh şahlanan bir kısrak, kâh, masum bir tay gibi... Sevda, zaten çok dalgalı, fırtınalı bir deniz, Gözündeki her ışığı, yeşil fener sanıp biz Pusulasız açılmışız, pupa yelken gitmişiz, Şimdi, yalnız onun gönlü, sığınacak koy gibi... Ünal Beşkese |
Şimdi, yalnız onun gönlü, sığınacak koy gibi...'
Sevginin ölçüsü, zamanı, yaşı yoktur. İnsan sevdiği insana öyle yakın hisseder ki kendini, onu, yeri gelir sığınacak bir liman gibi hisseder, yeri gelir, kendisi kanatlarının arasında saklar adetâ bir çocuk gibi...
Ve böyle çok güzel dizeler yazdırır sevilen...
Gönülden kutlar, saygılar sunarım.