Trende
Varılan her istasyondan bir teselli gelir.
Yazılacak şu dizelerden bana ar gelir. Göze girenler batanlar ederler intizar, Bu düpedüz hasretlere yapılan istismar... Her bir ayrılık yeni kavuşmaya gebedir. Zaman görecesi; kimi tez kimi geç bilir. Her teselli yaram olsa yazmaktan vazgeçmem. Onca ayrılıktan yine de şikayet etmem. Bir hayatın kitabıydı yoldaki insanlar. Ömrün çilesiydi trendeki yolculuklar. Kalkın gidelim bir istasyondan diğerine, Ooo... daha, daha yazılacak boş koltuklar var. |