Sen!Sevgisiz büyüdün, çok azap çektin Bir gün ah diyerek inlemedin sen! Kurtlar sofrasında her daim tektin Ne ecel ne ölüm dinlemedin sen! Yirmi bir yaşında dünyaya doydun Koca bir adamdın, sanma ki toydun Tavrını yiğitçe ortaya koydun Kimseden korkarak gizlemedin sen! Kötü bir maziyi hiçe sayarak Ruhunu utançtan alıp, soyarak Kendine verdiğin sözden cayarak Vefasız olanı özlemedin sen! Bin kere ağlayıp bir kez gülsen de Kalbinden sevgiyi, aşkı silsen de Emeklerin, çaban boşa bilsen de Düşeni uzaktan izlemedin sen! Üzülme Mervan’ım, eğme başını Akıtma gözünden damla yaşını Kabrinin üstüne dikip taşını Kimsenin yolunu gözlemedin sen... |
güne yakışan bir şiir
bir kez okumam yetmedi
bir daha bir daha
Çok güzel bir eser kaleminiz daim olsun.
Saygılar selamlar.