TAM DA DOKUNACAKKEN KENDİME...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir düş’ ün sekantı idi şiir aslında bir şiire gebe ihraç edilesi duygulardan çıkıp da yola bazense varmayı ertelediğimiz neyse tecelli edecek illa ki yarının teselli yüklü selamı. Övünçle sever ve yaşarken Bir serzenişten öte Yalnızlığın duası Vedası günün belki de Gece gözlü şiir Kuytulardaki hiciv Günü b/ölüp Dimağında saklı neyse Yerle yeksan olmuş ruhun vedası Bir apoletse konan omzuna Bir iç çekiş Ellerinden kayan hayatın uğruna En çok sevdiklerimiz Sevecen bir gülüşün solduğu ansızın İçe dönük bir hatıra Dış sesin bastırdığı bir hezeyan Yaşamaktı oysa heyecanla payımıza düşen. Düş kırgını bir yaş’ ım ben Gerçekleri hatmeden bir kıvılcım öncesinde Düş sağanağına yakalanmış bir çiçek Gün öğütürken yavaş yavaş Ah, uyruğu olmayan acılar Açamadığım pare pare Yasıma düşkün Yankesici suretlerin düşkün kimliğinde Devasa bir sarkıt Bir insan mozaiği ve hiçlik Uymadığım düzende Tefe konduğum hece hece. Kelamın sırıttığı bir sessizlik Gözlerimden okunur derinlerde çektiğim O acı o sarkıt o varlık Elbet hiçliğin muadili Bir hıçkırık Duyansa Rabbimde saklı tecellisi Teselli bulduğum duam ve nazenin yakamda takılı Bir broş adeta… İsmimi unutan insanlar Hezeyan yüklü yeryüzünde Hüzne teslimiyetim Hakkın izniyle Çıkacağım selamet Gökteki rakkası yıldızların Yıldız olduğumu unuttuğum gecelerde Mehtapla avunduğum bir sırrı sunduğum Sarmalında inancın çöken avurtlarım İndinde rahmetin Semazen bir temenni adeta içimden geçen. Uydusu olmaksa sevginin Sevdiğim kadar sevilmek bir düş’ ten bile öte Düşen gözümden yıldız tozları Hibe ettiğim ismim ve kimliğim Dokunaklı bir şarkı ne ki Dokunmadığım her karede saklı mutluluk Hatırşinas gönlümdeki kara delik Koca evrenin yuttuğu tek lokmada Oysaki her zerremle sevmiştim ben. Sevdikçe geride kaldığım kendim Kimliğime namzet bir çiçek ya da gözyaşı Sinemde saklı devasa bir yara Yamaladığım her cümle Yaftalar uçuşan nezdimde Yâd edilesi kim kaldı ki geride? Yar olmadım şu evrene Yarenim sessizlik Kalemin kat izinde saklı buğusu ömrün Kapıp da koyuverdiğim her duyguda saklı Kaybolsam da değişmedi yolumun rotası Bir düşüş değil asla Bir vazgeçiş belki Hüzün bohçam kadar hazan bütçem Diktikçe sökülesi Dara düştükçe gömülesi Diri olmak ne ki? Bunca acıdan sağ çıkamadığım Solumda saklı hüzünlü bahçe Tam da tam da dokunacakken kendime… |
Yarenim sessizlik
Kalemin kat izinde saklı buğusu ömrün
Kapıp da koyuverdiğim her duyguda saklı
Kaybolsam da değişmedi yolumun rotası
Bir düşüş değil asla
Bir vazgeçiş belki
Hüzün bohçam kadar hazan bütçem
Diktikçe sökülesi
Dara düştükçe gömülesi
Diri olmak ne ki?
Bunca acıdan sağ çıkamadığım
Solumda saklı hüzünlü bahçe
Tam da tam da dokunacakken kendime…
tutku ve sevgi içinde ki sitemler yakıcı vaktin kaçışı içinde harika bir final ile duygu ile anlam dolu harika bir şiirdi dost kutlar esenlikler dilerim...