Yokluktaki eşik
Sana aşk şiirleri yok,
Zehir ve ölüm kokuyorken ağzım, Diken ve solmuş çiçekler topluyorken ellerim, İstemsiz verimsizliğinle bahçelerin; Hiçlikle besliyorken hayallerimi, Sana sitemkâr sözcükler bile yok, Hep bir son ile süslüyorken yarınlarımı, İlmik ilmik dikerken kefenimin kenarlarını, Kesip koparırken dünya ile bağlarımı, Gömmüşken boşa giden umutlarımı, Sana öfkeli küfrüm bile yok, Nasıl öldürülür zaten ölmüş bir insan, Sana verecek ömrüm bile yok. |