beni kavmimle sor
denize ulaşmama az kaldı
ben asıl baharların uzmaniyim demişti şair toprağı tanıyorum yüzümün çizgilerinde bir bahçenin ırmağa bakan yosunuyum şehri aydınlık sokağından tanıyorum copluklerde geziniyor kediler yakıcı güneşte akıyor caddeler müziğinde sararıyor bakışları kuşların tatlı bir yorgunlukla geçen mevsimler izbeliklerden tanıyor yalnızlığı nedim demirbaş |
duygu yüklü çok güzel bir gönül sesiydi şiir dost kutlar esenlikler dilerim...