Bir âh DüşerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gecenin azizliği...
Issızlaşır gece, ıssızlaşırken şehrin sokakları Gökyüzüne kilitlense de bakışlar, ayak uçlarından çeker toprak Bir yanın sancısından habersizdi diğer yanın sancısı Yalnızlık değildi bu Kimsesizlik değil Yola revan olmaktı belki İçre basamaklarını inerken bir bir, Farkına varmaktı, farkına varamadıklarının İçine sinmesiydi yâhut sancılanan yanın Doğurmaktı belki, doğmaya amade olanı Doğmaktı veya Aslına rücu etmek, özüne dönmek yada Ölmekti bir nevi ölmeden önce belkide Kim bilir? Kim bilebilir ki... Sancılanır gece vakti vurunca saat Hû, Hû’lara karışır gece Meleklerin kanadında inerken rahmet, Gün açar, güneş doğar, burçlarından gönlün Ve bir âh düşer, boy verirken muştular Umut bu ya! Öyle ya! Bir âh, bin âh edip yakar mıydı gecenin bağrını? Yalnızlık değildi bu Kimsesizlik değildi Ki; var iken kimsesizler kimsesi Ya Hay! 22 Ağustos 2021 |
Yüreğinize sağlık
güzel şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
Hoşça kal
Şiirle kal..