ÜÇ BEYAZ GÜL
Gözlerinde yalnızlık besler sevgilim
Kalbindeki harla tütsüler örselenmiş bedenini Zahiri aydınlıklar, Fuzuli bir kayıp gibi karanlığa gömülür Ölüm, uzak bir şehre yolculuk etmek değildir Ben annemi gül bahçelerine bürüdüm. Boynunda çiçekler besler sevgilim İhaneti bilir, yalnızlığı sever ve Üç beyaz gül besler Levh-i kalemle kaderime yazılmış bir şiir gibidir Ancak yazarken gider ellerim secdeye Bir makber ve üç beyaz gül İçimdeki tanrı sana yalvarırım şu yangını söndür! KAYIP ŞAİR. |