Bir İmparatorluk Kurmuşlar İkimize
Ziyadesiyle ölüyorum bugün, bilemezler
Bir şiire mıhlanmaktır ölüm, geliyor bana Adeta içimden bir çizgi gibi geçerken trenler Sayende yudum yudum geberiyorum,bilemezler Biliyor musun? Bir imparatorluk kurmuşlar ikimize bakıyor Derken sen ansızın dudaklarını kaçırıyorsun Ve beklerken ölümü, sanki içimde gün devriliyor Aslında şair, su içen bir ceylanı tasvir ediyor Tertemiz deliriyorum ve ardından bağırıyorum Adeta, Andrey Yefimiç ihtirasıyla doğruluyorum -Şerefe koğuş, şerefinize. Ben zaten kadehimi tüm güzel kadınlara kaldırıyorum. Biliyor musun? O imparatorluk çok önceden yıkılmış Sezar haklı kulelere haber verin, zar atılmıştır. -Sen de mi Brutus? öyleyse yıkıl Sezar. Senin kurduğun tahtında yıkılmaz mı? Heyhat! |