KARANFİLLER VE BENŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çocukluğumda karanfilleri bilmezdim.
Seni de bilmiyormuşum meğer. Keşke böyle olmasaydı sonumuz, keşke görseydin beni, hislerimi görmesen bilmesen de olur.
Şimdi denizlere atsam kendimi
Lavlara,yanardağlara Çağan Irmaklara Ne fayda eder; İçimde oldukça tonla keder Bacağım sarkıyor uçurumundan Bana yıldızları saydırası güzelliğin Sarışın güneşden daha da güzelsin Papatya topluyor yine bugün ruhum Koparıp yuvarlanıyor dalından incirler Önümden bir çizgi gibi geçiyor trenler Hanımelleri,boza ve sarmaşık güller Esrarengizliğe doğru sürükleniyor Açmayı bekleyen karanfil çiçeğim. |