SEVGİ SAYGI HATIR VARDIBunları kimler yaşadı bakalım😊 SEVGİ SAYGI HATIR VARDI Yaktığımız löküs idi Somun ekmek lüküs idi Tarla süren öküz idi Burcu burcu ıtır vardı Ekin orakla biçilir Tohum el ile saçılır Yazın yaylaya göçülür Kara çuldan çadır vardı Gelin atınan gelirdi Yüz görümlük verilirdi Güvey dosttan yastık yerdi Sevgi saygı hatır vardı Kağnıya öküz koşardık Örmeyle şelek daşırdık Ocakta aşnan bişerdik Ziyaret var, yatır vardı Horoz öterken kalkılır Kömbe tandıra atılır Mallar nahıra gatılır İdarede fitil vardı Harmanı keşik ederdik Dağlarda geçi güderdik Teleme çalıp da yerdik Menfaate fütur vardı Ateş yaktık gazan gurduk Elimizde pırtı yurduk Tohacı kilime vurduk Hamamlarda natır vardı El leğeni ibrik vardı Sabun yoktu kirtik vardı Peşkirlerde iplik vardı Muhtaç yoktu fakir vardı Yırtık yoktu, çoktu yama Düşmezdik kedere gama Kuru yavan yerdik ama Dilimizde zikir vardı Cebimizde namtı çakı Davşan derisinden yakı Toplardık alıcı, bükü Göz hakkına fitir vardı Amca emmi , hala bibi Anam der zıkkımın dibi Payamlar şıkırdım gibi Hüs deyince otur vardı Yayık seherde yayılır İnekler her gün sağılır İki göz dama sığılır Tamah yoktu şükür vardı Yufkadan dürüm yapardık Eskeynen ocak yakardık Pırtıyı külnen yıkardık Elimizde pütür vardı Tarlada mani söylerdik Dağlardan keklik avlardık Dostlarla gönül eğlerdik Acer yoktu mitil vardı Geline kepez takardık Avcuna kına yakardık Yâre uzaktan bakardık Hicap denen setir vardı Süllüm derdik merdivene Elcek derdik eldivene Kerevet derdik divana Bir de tahta sedir vardı Düdük yapardık söğütten İbret alırdık öğütten Düşüp çolak kaldı duttan Bizim gomşu Bekir vardı Nurgül’üm der loğ çekerdik Yün eğirir ip bükerdik Üce dağlara çıkardık Bineğimiz katır vardı. Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ Resimler internetten alıntıdır |