ÖZETBen, kısa pantolonumla, tahta atımla; Kurşun askerlerimin ’Harbiye Nazırı’, Ben, Çamlıca yolunda, sevdiğim kolumda, Ben mühendis, ben şair, ben dalgacı, Ben; Karacaahmet’te Selvi ağacı..... Ünal Beşkese (1956) not. Elimde kalmış en eski şiirlerimden biri... Teknik Üniversiteye girdiğim yılın sonlarında yazılmış. 18-19 yaşlardaki hayat felsefesi ilginç değil mi? Ü.B |
Siz doğuştan şairsiniz. Gönülden kutluyor, sağlıklı ve huzurlu, şiir dolu uzun ömürler diliyorum... Sevgi ve saygılar...