Anılarla Yorulanlara (Arşiv)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Akıp geçerken zaman, her gün ömrümüzden yerken haybeden, fıtratımızdan da her gün uzaklaştığımızı fark edemeyiz.
Bugünün dünden kötü düşünmek bugünümüze yaptığımız en büyük kötülüktür aslında. Bugün bunu diyen kişi yarın olunca da aynısını diyecektir. Dönüp bakmak istediğinde geri bıraktığı anılarını, geriye kalanları aramak istediğinde... Bulabileceği nedir? Nerede arar? Hoş arasa da fark eder mi?...
Anılar vardır ya;
Gizli, Saklı, Kapalı sandıkta tuttuğun... Bilirsin, Hissedersin, Görürsün de Heyhat! Uzaktadır hep, Ne kadar koşsan da Fark etmez... * Tutarsın, Kavrarsın Titrek, Kirli, Zayıf bir çift elle Kapalı sandığını... Heyhat! Kilitlidir hep, Ne kadar zorlasan da Fark etmez... fark etmez... * Açtığında, Araladığında Bir nebze heyecan, Yazılmamış, Karalanmamış bir sayfa Ya da Değeri yitmemiş, Toz konduramadığın, Kırılmamış bir hayal umarsın... Heyhat! İçi boştur hep, Ne kadar arasan da Fark etmez... fark etmez... fark etmez işte! |