YEŞERECEK Mİ ÜLKEMDE UMUTLAR?!..
Yüreklerimiz yanıyor alev alev
Can damarlarımız sökülüyor tek tek Gökyüzü karartılmış, duman duman Bir memleket kül oluyor Gözlerden kan akıyor Tabiat ana can çekişiyor Ülkem çölleşiyor Gözler kör, imdadımızı duyanlar yok!.. Nedir bu Türk’ün makus kaderi Yüzümüz hiç gülmeyecek Soy sop karıştı, fıtrat bozuldu Oğuzhan, Bilge Kağan, yiğit Kürşat’lar Fatih’ler, Alparslan’lar Nerede Mustafa Kemal gibi soylular? Bet-bereket gitti peygamberler yurdundan iyiliğe, güzelliğe dair ne varsa... Vicdanlar körleşti Türklüğün, islâmın içi boşaltıldı Varlığımız bir canavara dönüştürüldü Yok artık bundan gayrisi Hilâlin dört bir yanını Deccal sarmış Nefesimiz son durakta Haberiniz var mı?!.. Eskiden kükreyen ülkü devleri vardı Nere kayboldu yetmiş sekiz kuşağı ’’Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz!’’ dediklerimiz Ya toprak altı, ya da sümen altı oldu Umutlar vardı haykırışlarımızda Sesimizi, soluğumuzu kestiler Ulvi bir dâvâyı mezara gömdüler Ağlayabildiğin kadar ağla Yeşerecek mi karanlık ülkemde umutlar? Zafer Direniş ... Karabulut’tan Sesleniş |
Yüreğine emeğine sağlık
______________________Selamlar