Şimdi bana gündüzlerde karanlık!

hayat boyunca yazamadığım şiirleri yazacaktım sana
tutkunluğum o denli sırılsıklamdı ki
gecelerde uykuyu firar ettirecek kadar sevdalıydım
rüyalarım gökyüzü kadar masmaviydi seninle
fırat suyu gibi dupduru akardın içimden
her yağmur damlası gök kuşağı çizerdi kalbimde
nasıl bir sevdaysa, aşksa bendeki
gözlerim âmâ olmuştu senden başkasını görmeye
bir sonbahar günü kayıp gittin kollarımdan...

gün doğsada sabahlarıma, anlamı yitik bir aydınlık
anason kokulu mahzenlerde geçer ömrüm
aşka yemin etmiş derbeder yalnızlığın çırpınışları
dağlardan dağlara aşırır çılgın hakırışlarımı
bitmeyecek talihin kan kusturduğuğu günlerim
acı feryatlarım gök kubbeye çarptıkça
sanki kıyametim kopacak o an
aslında gidişin kıyameti koparmıştı yaşamımdan
ay karanlığa gömüldü, yıldızlar bir bir söndü gidişinle...

Zafer Direniş
...