Yüz yıldır yolda Kendi adımlarıyla Yavrusuna hasret yanan kaplumbağanın Acısıdır içine çöken Nedir ki ağırlığı Omzunda suyu tükenmiş itfaiye hortumunun Bir kürek toprağın umut olduğu yerde Bedeni terden sırılsıklam Alnında yangın karası Ve yüreğinde tüm canlılar Çamın alazından küle dönmüş asırlık çınar Gölgesi bile kalmamış sığınacak Kim bilir yakanlar da yanacak Yine kim bilir Küllerinden yeniden doğacak Bir kuş, bir fidan, bir yeşil yaprak Ancak umutlar kırık Geçmiş günlere bakarak Karacalar hala yanık Güvercinlikte Beton direklere çarpıyor uçan kuşun kanatları Uçmuyor motoru sökülmüş uçaklar nedense Helkilere su dolmuyor kurutulmuş dereden Kim bilir yağmur ne zaman yağar Ne zaman yağar Ağlasan göz damlası fayda eder mi bir damla yeşile Neden hala yüreğimiz ağzımızda Avuç içleri aşağıya dönük Geçmiş dualardan eser yok Minik serçeler telaş içinde Dumanda boğuluyor arılar Kimi kendi derdinde Kimi de Yani en önde Yüreğinden öpülesi Gençler, kadınlar…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YANGIN YERİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YANGIN YERİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.