Ben Yitip Gittiğimde
Ben yitip gittiğimde
yine çiçekler açacak dağ başlarında yine şiirler dizilecek güzellerin kaşlarında... Ben yitip gittiğimde sanmayın ki acı ve yoksulluk kalkacak dünyadan hüzün silinmeyecek göz yaşı dinmeyecek denizden ve karadan sabırla bekleyecek, insanlar düzelsin diye Yaradan... Yine dile getirecek yürekli şairler yaşananları yine dik durulacak zulmün karşısında... Ben yitip gittiğimde elleri avuçları yürekleri kanayacak yine mazlumların üstü örtülürken kötülüklerin sadece adı kalacak kumların... Gözlerinin içine bakıp da söyleyin hele de mazlum çocukların hele de kadınların ’’biz sizi hiç sevmedik insan yerine koymadık.’’ deyin... Ben yitip gittiğimde bir müddet omuzlarda taşısanız da yine de korku ve saygıyla eğileceğim Rabbimin huzurunda... |