KIRMIZI FENERLER YANARMIŞ SENİN PENCERELERİNDE
Hep bekleyeceğim yine de
Ne kadar kalabalık olsa da O istasyon peronlarında Geleceğini biliyorum, ne kadar Umutsuz olsa da Gülüşü perişan ediyor beni insanların Solumda büyük yaralar var gülümm Şarkılar bildiğin gibi değil artık Ölüm gibi bana her ayrılık ! Bir başımayım içimdeki karanlıklarla Ayrılığın en çekilmezi benim ellerimde Ellerim bende değil, ellerim çaresizliklerde Taa omuz başlarımdan kırık dallarım Şarkılar bildiğin gibi değil artık Bir babasızlık koydu, kırıldı kanadım Bir de senin yokluğun gözlerime oturdu. Buz tuttu dudaklarım gülemiyorum. Senin dünyalarında hep baharlar açarmış Senin dünyalarında mutluymuş her kes. Gözlerine şiirler yazarmış sevdiklerin Senin dünyalarında güneşler doğarmış... Ben bir başımayım garip, yaslı yüreğimin odaları Sevemiyorum akşamları ; En güzel şiirlerde ağlıyorum... Derin denizlere , acı rüzgarlara benziyor Benim bitmeyen hikayem... Ay bulutlara girdiği zaman bile ışığın yanarmış Senin dünyanda hep iyiler varmış Gemiler geçermiş hep denizlerinden İçi ümitlerle , güzelliklerle doluymuş, olsun Kırmızı fenerler yanarmış pencerelerinde Yansın... ben yağmurlu camlarda ağlarım ! Bu şiiri bir daha yazma diyor kalemim İstemiyorum... Çık artık süzül sokağımın karanlığına Her köşemde bir ışık yansın Aydınlansın dünyam Güneşinle....... Aygün Deniz 28.07.2021 |