nesibederinlerde ki sesin, çağlayanımdan yansımasıdır rürgar çarpan kanadımda ki ağıt, bir kapı vardır hep; içeriden, en uzak dışa, ve bambaşka hayatlar kekik rengi güller gibi, dağa benzer; asil, ama yalnız... dışarda bir hayat daha var, yüzü ölümden beyaz, zamandan saklı kalan, yağmuru beklercesine; bulutlu gözleri, saçları mavinin kefeninde toprak, teni bir kaç şiirden fazlası, yada arasıra sohbetlerimiz, canımız yanasıya... dışardan içeriye açılmadı kapı, o hayat hep en uzak , en buruk farkım, daha az evvel uğurladım tüm dağınıklığı, bu yüzden elveda kokuyor ellerim yerine koyamadığım bir tek sen kaldın, dışarda kalan hayat gibi hep en uzak, zarfın içinde ki tek yabancı... // durulsun istiyorsun bulanık bakışlarında kalanı, ve sen ordaydın, kapı sonuna kadar kapalı, ben şiirlerin den az daha yalnız..// KADAVRAMIN, düşleri.. karan |
Yüreğine emeğine sağlık
_________________________________________Selamlar