Mucizeborcum boynummuş ruhumu soluğumu dudaklarına mühürlüyorum. omuzlarında güneşi değil rüzgârı gezdiriyorum. bir volkan düşüyor titreyen avuçlarıma, gölgeni denizlerde tenimdeyken izliyorum. gözlerinde yankılanıyor Nef’esim aşkı sözlerimle bedenimle harlıyorum. tırnaklarımı gün’âhlarıma düğümleyip ateşinle törpülüyorum. adını sayıklıyor kasıklarım göğsümde bir yangın, parmak uçların zindan saçlarımda bir kainat gizliyorum. sesinle ses’im soyunurken seni kendime giyiniyorum. mucizeleri bekliyor toprak yağmur oluyorsun, seni hissediyorum. |