Dönüş
Harfsizliğime döndüm elimde girizgahlar
Gönlümün kıyısında bekleyen inşirahlar Ne malum ne muallak ayırt etmede gözüm Göğe yükseliyorken uyutulan sabahlar Binbir gece içinden damıtıldı şu özüm Masum virgülün yüzü satırlarıma çengel Ya şapkası var a’nın yahut bir sürü engel Yeniden başlamak zor, ölüm sancısı gerek Beklemek sui zandır çağırmasam da sen gel! Gölgen şiirim olur adına can vererek Harfsizliğim sığınak dilimden kaçmak için Kirpiğinden vurulan her cevap neden niçin Doğdum doğalı kaçan yegane huzuruma Adın sızdı durmadan ağladım için için Bir şiirin peşinden düştüğüm şu duruma... H. |