saba rüzgarı// . . . hiç doğmamış, hiç büyümemiş olmayı düşler bazen insan ölmenin yasak olduğu flutopyasında hızmalı yeşil bir saba rüzgarına tutunur gibi damıtır aşkı bazen de kaleminden damıtır Fátimih Baraghání gibi saçların ırmağından sınır koysa da şiirlerinin nefesine tanrılar satırların yamacında, sarkacında yazdıkça kardelenleşir musonuna nefs-i mevsimler her ne kadar bilse de şiirler, bilse de şarkılar gidecekleri adresleri güz yaşlarına yataklık etmeden asla bulamazlar denizlerini… . . . // ilhanaşıcıtemmuzikibinyirmibir |