YETMEDİ Mİ...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ‘’hani bir gülümsemen vardır sanki İstanbul gözlerin gözlerimi bulur bulmaz içimde bütün şehir atlıkarınca gibi döner ha döner ışık renk ve pul Düşlerimi tahliye et, sevgili ve nazenin varlığınla kon sadece kon kalbime. Teyakkuzdayım gün ve gece… Ah, şiarım mavilim Ah, sancağım yanık tenimde gezinen ruhum Varlığınsa hem ketum Muhabbet iklimlerinde dolup da taştım senle Sensizliğe gömüldüğüm günlerden taşan Bir isyandır sessizliğim Ne çok figan, sevgili İçimde en derinde uluyan… Sabahı selamı kestiğinden beri İri gözlerinde aşkın nükseden o tekerleme Bir varsın bir yok sevgili Bir varmış bir yokmuş dercesine içimden tüten O vapurdumanı Sanma layığı ile sevmedim seni Semiren hüznümdür ve yalnızlık dillere destan Gönül rotamda isle yerle yeksan Olmuş şu fukara varlığım Bir şehit gibi kanımı serdim ben iklime Kan kaybından ölmedim hem Kanadığım ne ki kandığımın yanında? Göğsümde şarapnel parçaları gibi Tevazu yüklü varlığımla serildiğim hazan misali Oysaki mevsimlerden yaz Aylardan Temmuz Şehir ışıkları bir yanıp bir sönen Ah, o semazen yüreğimde saklı turkuaz Ruhumdan seken kurşun gibi Kendi bacağıma sıktığım illa ki Aşkın şeceresi Elbet bilinmezin nezdinde Yalnızlığımla kat çıktığım devranın dilinde Bir abdalım ben Bir ırgat düşüm Bir köle ki bu aşka Sanma asla sanma gözümden düştün. Fermanım sunumda Feryadım kopçalı iklime Bir bulutsam ne ala Ah, bir de unutsam var ya Bir umut oysaki saklı közümde Sağanağım sanma ki süt liman Hem benim aşkım sütten çıkmış ak kaşığın İlhamı Durduk yere yazmak ne mümkün, sevgili? Yazgıma şerh düşen Rabbim ne dilerse Başım gözüm üstüne kaderin fısıltıları Sessizliğimle severim ben seni Yüreğin sesi yetmedi mi? Yetmedi mi gönül koyduğum? Yetindiğimdir şiir ve sen Yetilerimde saklıdır aşkımın tini Gölgen dahi kâfi Kanatlarımda saklı rüzgârın izi Senin ses etmediğinden belli Yoksa yetmedi mi? Canın sağ olsun, sevgili Candan önceymiş canan anladım ki Sensin elbet canımın yongası… Yetti ya da yetmedi Lakin devamı gelecektir aşkın titrine bandığım sen Senle serildiğim evren Haiz olduğum o tek ve sefil zerrem… |