GÖNÜL
Karayağız bir atın deli koşması gibiyim
Maşuk’umu arıyorum deli divane Uykularım gece gezmesinde aheste Dolunayla dertlestik üçbuçuğu beş geçe Birikmiş hikayeler bitmez bu gece Tamamlarız yarımları, sonraki her gece Dönüyorum yalnızlık ve ben, gönlüm heybemde Sırtımda kalmış, kırk yıllık hatır kahvende Bu gece yorgun düştüm Korkuyorum kendi kendimden Dağdağa dolu beynim Hala kavga ediyor kendi kendiylen İstiyor ki dinlensin, kurtarsın ziyanı dilden Yat dinlen ey gönül, döndüm muhabbetten Hatice Akay |