Hüznün Sarmaşığı
Şiir söylenir dem dem yakut kalplere
Kuytularda yankılanan her hece saklıdır. Ruhun aşk hali usulca sızıp konar gönüllere, Yüreği saran dallar hüznün sarmaşığıdır. Gözümden bir küçük damla süzülür ki; Düşer seher vakti açan güllere. Kucaklaşır semada aşkın yedi rengi Ellerim uzanır ufkun soğuk ellerine. Bakışlardan ibaret bir kırmızı gül Arz-ı endam eder ışıl ışıl ellerde. Mahmur siluetlerden ibaret bir tül, İnce bir naz ile kıvrılır hayallerde. Düşlerime değer yârin gördüğü son düş Özlem mevsimi yaşanır dört mevsimde. Anılarda canlanır uzaktan sıcak bir gülüş Yeni güfteler yazılır yârin bir dem sesine. Gözler; kıymet bilen gözlere tatlıdır, Kıymetini bilmeyen ise kör olmaya mahkum! Ruhum kıyıya vuran bir deniz yıldızıdır, Ölümü; denizden kalan bir avuç kum! |