tahılların dönüşümü
bir tan vaktiyle
mevsim rüzgarı esiyorken alaca göğ düşerken ve sen yokken nostaljinin şarkısında sonbahar ağlarken yapraklar keder bağlarken ve sen yokken tahılların ekmeğe dönüşümünde sabahların kızıl koğuşunda devrilen mavi kan kusarken zindan kahrını hakim kılarken ve sen yokken belki döneceksin bir haziran akşamı toprağa güneşin taneleri düşerken filizlenen ağaç yağmur dilerken ve şair rüzgarın senfonisini dinlerken şair şiirde ölümü hak ediyorken çay kahve bizden olurken tütünün dumanı gazeller okurken ve sen yokken yüreğimin kızıl devriminde silahın namlusuna kurşun çekerken dilime ya sabır ya sabır düşerken karanlık sarınca efkar kentini ve sen varsın… |