Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ölümün Doğduğu Yerde
Mehmet Ali DEMİR
5,0 / 1 kişi ·6 beğenme · 0 yorum · 433 okunma
 Ölümün Doğduğu Yerde
Ölüyorum ölümün doğduğu yerde
Sakince usulca ruh bedenden ayrılıyor Tereyağından kıl çeker gibi Bütün bulutlar kara yüzümde Dalgıçlar beni arıyor Kör sakin kuyu diplerinde Evet günahlarım var Evet zalimce sevişlerim var KABULÜM. Zapt edemiyorum da rüzgarın şiddetini Papatyanın çiçeğinin Son sevmiyorum deyişini de alıp gitti Halbuki balık akvaryumunda sergilerdim İzlerdim öylece kahverengine börünmüş göz çapağımla Neyse dostlar Nirengi rengi çayım Düşmüş yere Gıcırdar durur Ruh kabinesi kalpten ayrılıyor İman çoktan abdest alıp evden çıkıyor Son dakikalardayım Görüşmek üzere ölümün doğduğu yerde. #Peryasiz |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölümün Doğduğu Yerde şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.6.2021 05:43:27
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 433
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 6 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.