TUTUNALIM HAYATA HEP BERABER AKALIM
Hayat akıp gidiyor, biz içinde bir damla.
Kimisi var pür neşe, kimi yaşıyor gamla. Yarışı kazanmanın sırrı akıp gitmektir. İsteksiz adımlarla yarışırız zamanla. Karaya vurur isen buharlaşır kurursun. Kenardan ilerlesen engellere vurursun. Ortadan akmak gerek en haşmetli haliyle. Birliktelik olmazsa çekişirsin durursun. Zaman engel tanımaz engel de barındırmaz. Kiri ve pası ile gideni arındırmaz. Ne verirsen özünden çıkarıyor karşına. Takva yoksa yürekte cesedi sarındırmaz. O zaman salınarak köpük köpük akmalı. Dost düşman hayret ile dönüp şöyle bakmalı. Ay-yıldızlı bayrağı başımıza taç yapıp. Hür düşünceler ile cehaleti yakmalı. Okyanuslar tanış zaten, kıtalar bizi anar. Tüm mazlumlar ismini duyunca kalpten yanar. İlim, hak ve adalet zihne berraklık verir. Sen em olmazsan eğer bu yara içten kanar. Tutunalım hayata hep beraber akalım. Zulümle abad olmaz ,önümüze bakalım. Salya -sümük girmesin hayatla aramıza. Cehalete fırsat verme, meş’aleyi yakalım. Emine Balı Oğuz |
Ucu görünür artık, yürüdüğün hol belli
Sevdiğin güvendiğin, iyiler göçtü gitti
Kalakaldık kötüyle, çekişecek kul belli...ishakaras
Kelimeler oturaklı hoş bir seda düşmüş sayfaya, kalın huzurla