Ciltbent AşkŞiir liriği kalbim acı içtiğim zamana kalbimin soğuk yarasına düşen özleyiş üzerine siyah şiirim bugünlerde dağınık sözcüklerim bilinmesin hasret giyinmiş ıslak bir zamansızlığa ceplerim ağzına kadar dolu bize dair bıraktığın izleri alıp resmiyetsiz bir saklanış yazacağım bilme sen parçalanmışımdan kanayan üstü başı biz olan renksiz boyalara adsız bir fırçayla banarak acısına bir tuvale edilmiş bir ressamın gözlerinden boyanmış duvarlarım ki özlemin göğüs kafesimde çıra gözlerimin ırmağından Mayıs’ın kış geceleri tutuyor bildiğin daha da ötesi içimin buzlanmış yollarında bir yaz başı yetimliği ağlıyor sensizliği ayraç yapıp sayfalar arasına koyduğum kapının aralığına düşen yorgun sızmalarımı göğsümün ebediyetine tutturduğum şu okunası kitabı masaya koymamla yüreğime olmayışını vurması bir oluyor Gecenin rutubet grisi miydim sevgili oysa yokluğunu bir kitabın farklı anlatımlarıyla okurum ki bilirsin ezber sevmem hele seni düşünürken bir kitabı asla ezberlemem başı uçurum sonu kuş kanadı olan farklı lisanlar da seni okurum kendine tutuşmuş bir mum ışığı halim aynada ağlayan k/adına dahası korkunç zemheri adlı bir yarım ezgi kulaklarıma dayanıp son duyduğum haliyle sesini yatırıyor duyuma ayrılığın titrek melodisiyle öldürüyor usuma düşen aşka artık düşüne bildiğim kadarıyla meczup yalnızlığımın ironi susması seni düşlediğim kadar aklımdasın hadi öldür bizi hakkını kaybetmiş yarını Gizem |
özlem daha nasıl anlatılabilirdi.
çıtası yüksek duygular
tebrik ederim şiirinizi şairem
saygılar