ebediyat// . . . bazen, için içine çekilir renksiz, görkemsiz yoksul bir samba olursun edebiyatı fakir arka sokaklarında şehrinin bazen de, dışın, dışına ayna tutup maskelendikçe, caddelendikçe ritmine rengin karnavallaşır ahengine ebediyatı zengin bulvarları olursun şehrinin dedim ya, özün, közüne küllenirsin gül bellesen de dikeni. kandığına mı, yandığına mı aldandığına mı, aldattığına mı soyunursun kralı, sarayı çıplak nefesinde kendinin en iyi sen bilirsin ne şiir, ne sanat, ne edebiyat ne de asalettir ebediyat dediğin sefalet... olsa, olsa, bir harf mezarlığında kazmasız kürektir, yürek değil asla… . . . // ilhanaşıcıhaziranikibinyirmibir |