Geçen Yıl
ahh
beklemez bu güz hiç bir mevsim beklemez boyasını atar insana üzerlik tohumları gibi umutlarla dolu güz güzeli Eylül sarı bir sevdadır şimdi tutuşan kuru dallar kuru yapraklar ağaçların yalnızlığı vardı geçen yıldı güz soğukları sabahların ayazı o Eylül yağmurları son aşklar gibi nabzı hızlı atıyordu kuru yapraklar hüznün yığını altında kaldım bir ikindi sonrası son ağacı baharın çınarın yaprakları bir renk cümbüşü günün sarısı sinmiş birden gök gürlüyor güneşle yağan yağmur kubbe kubbe İstanbul’u ıslatıyordu her defasında yağmur iz sürer gibi seviyor beni şehrin üzerinde güz kah turuncu kah sarı bakıyordu … Mustafa kaya 2021/ İstanbul |