SEN, BEN, O VE DİĞERİ
Vakit çok geçti.
Baykuşlar viranelere çekilmişti. Bir anda ışıklar sönünce sokaklarda, Gecenin tüm sesleri kesilmişti. Karanlık ortasında; Parlak bir merak gezinirken yüzümde, Gözlerimde canlı bir ışık kalmıştı. Ömrün yarısını bıraktığım köşe bucaklarda Kaldım, koca şehrin gürültüsünde bir başıma. Sonunda; Halden anlayan birileri çıktı karşıma, Sordum birine; ahlar çekerken gördüm. “Neyin var?” diye Dedi: “Felek zehir kattı aşıma.” Garip oturmuş yar diye ağlar; “İçim yanıyor abi, nolur beni tutma.” İçin yanabilir senin, benim de yanar, Başkalarının da öyledir unutma. “Çok yorgunum” dedi, ötede oturanın biri. Baktım; insanlar yorgun, yollar yorgun Ölü toprağını üzerinden atmak var hani!.. “Ta, şuramda… üzerine çökmüş” dedi, Yüreğim kaldırmıyor ağırlığı dağların. Sen, ben, o, ne farkı var diğeri; Başımız dik, anlımız ak çıkalım, Bakmayalım karanlığına yürüyelim ileri. Beri durma yakın gel, kıyma kendine, Bir iyilik yapalım bugün nolur, İyilik günlerinde dualar kabul olur. Aksini düşünme dostum, İnsanlığına yazık olur. 05 Haziran 2021 Mehmet AKIN |
Kaleminiz kavi Yüreğiniz var olsun.
.....................Selâm ve Duâ ile