PLATONİK AŞK
Uzun yıllar ötesinde
Edremit köyünün varoşundaydı; O göçmen mahallesinde Gencecik bir kız yaşardı. Uzun boylu Yeşil gözlü Sarıca. Her sabah çeşmeye suya giderdi. Esince Van Gölü’nün imbatı Mısır püskülleri gibi Onunda dalgalanırdı sarı saçları. Meğer ben ona aşıkmışım o çocuk yaşta Duygular şahlanıp, gönül coşunca, Sevda yaşta değil, başta esermiş… Göçüp gittiğini duydum sonradan Nerelere gitti,ne yaptı bilmem! Dediler gitti çok uzaklara. İçimde ukdedir, içimde yara! Oturup Şamran suyunun kenarına; Van Gölü’ne bakarak Ona çocuk aşkımdan bir türkü yakamadım. Ve söyleyemedim onu çok sevdiğimi Veremedim ona tek bir menekşe Sarı saçlarına taç olsun diye… |