Ey gece!
Güneşin kız kardeşi
Akşamların hakimi
Her sabah işe gider
Her akşam döner geri.
Yorgun argın insanlar çekilince evlere
Çocuklar annelere sokulur, usul usul..
Ve kuşlar
Ve ağaçlar
Ve sular sessiz sakin
Geceyi örtü edip yatarlarken uykuya;
O hiç yatmaz, uyumaz.
Can yoldaşım, sırdaşım
Esmer , vefakar gece!
Ta ki; gün ışıkları yansıyınca sulara
Dimdik durur ayakta
Nöbet tutar başımda…
Uykuların anası, sadık ve kutsal gece
Ey gece!
Efsunlu,mağrur gece!.
Gündüzün kusurunu örtüp saklayan gece
Sabahın tan vaktinde, günah aklayan gece..
Ta ezelden beridir bitmiyor yolculuğun
Bir sabah beni de al,götür gittiğin yere..
Nerde sabah, orda akşam edeyim
Ben orada kalayım, sen yine dön geriye.
Hasretle gün sayana,
Hasta, dertli olana, uzatma sen geceni.
Asla kimse çözemez, gizini, bilmeceni..
Ey gece!
Ömrün yarısı gece…