Gönül dağın bülbülüyüm
Gönül dağın bülbülüyüm
susmuş bülbülleri kahır dağının sevda kuşu geçmez oldu erenler yar elinde şerbet zehir ağu’nun yaralandı yüreğimin başı yar şu yaylalar çiçek açar bir zaman bir gün kalkıp bizde göçek erenler dört yanımız diken vermez bir aman ardın sıra gezdim dağı taşı yar Mecnunleyin sahralarda toz oldum estim kar boran buz oldum erenler naçar kaldım muhannete koz oldum akar dinmez gözlerimin yaşı yar hele deyin derde derman nerde var kurudu bağ bahçem gülsüz erenler inmiş göze perde derman sende yar ölmeden kalktı sevdamın naşı yar Ahmet Coşkun |
tebrikler