Sihri saik

uydurma bir uyumda sevinç yağmurları
mevsim kurak mı kurak tilki bakır
sihirbaz çaputu katladıkça gül çıkıyor
sonra gülü kağıt külaha tepip
şerbet ediyor
ah o şerbeti içse gam yemem yere döküyor

alıcısı olunca satılır her şey
yeter ki tencere kapağını bulsun

dışarı sömürüyor içeri kemiriyor
düşlerimizi zehirliyor zalim düşler
düşüyoruz peşine karanlığın gün ışığında
bir birimizin gözünü bağlayarak
kör ebe oyununda çocuklaşıyoruz
yürek yiyip dalak büyümesi yaşıyoruz

racon kesilir önümüzdeki zamana
kullanım tarihi geçmiş reçetelerle

ah şu kahinler sihirbazlar büyücüler
nasılda görürler gelecek yüz yılları
iksiri bulmuş kevserinde yüzer
aslında ölüm yok diyecek
her gün cenazeler kalkıyor
o kadar yalana sığamaz

paylaşılmayan zenginlik
büyüyen yoksulluk

defne def

Ahmet Coşkun