‘’Aşk diyorsunuz ya,
İşte orada durun bayım.

İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelme, sen uzaklara gidersin.

Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız…(Didem Madak)

Yalın bir düştünüz bayım:
Yalanı olmayan bir aşka düştüğüm.
Rengim ılıman bir iklimden firar etmişti
Fidelerim saklıydı hem sandığımda:
Dikmediğim,
Henüz diklenmediğim
Ne melun bir gölge oldum ben
Ne sıradan bir insan.

İzafiydi ruhum fazlasıyla müphem
Asfaltların kaldırımlarında sek sek oynamadım hem
Sokağa çıkmak yasaktı ta dünden.
Lakin sokak içimde saklıydı
Ve sümüklü çocuklar
Latif bir rüzgârdım ve nazenin
Kibarca severdim insanları önce
Sonra korkarak sevmeye başladım
Nihayetinde ses etmeden sevdim ben.

Aşılmaz dağları
Aşk bildiğim çınarları
Kibirliydi aşk ve insan
Kindardı kimi zaman
Ne nazım bitti ne niyazım
Söylencelerin nazarında biten bir çiçektim
Ha gül ha karanfil
Ezelden titrerdi ellerim
Hele ki çok sevdim mi…

Niyetim yok, bayım: sizi rahatsız etmeye
Kuşandım aşkı ve geldim yanı başınıza
Görmediğiniz kadar da görkemliydiniz nazarımda
Şapka çıkardığım bir ağaç gibi
Belki çıkmayı başaramadığım bir tepe
Tefe koydunuz siz önce
Elim ayağıma dolaştı
Anladım ki aşk yanlıştı.
Sustum ansızın.
Sus payı bir söylemde şiirler ektim eksene
Emelim huzurdu
Barışamadığım kendim
Aşkın rüzgârı üşüttü
Bazense ısındığım
Işıyan gözlerimden dökülen yaştınız bayım
Bense sizin gözünüzden düşmüşken bir kez.
Nedamet yüklü bir gölgeden kaçar gibi
Saklandım yeniden içimdeki mahzene.

Kör noktasıydınız aşkın
Kimi insansa aşk körü.
Gözüm doymuştu benim çocukken
Lakin sevgiydi başa çıkamadığım.
Hüznümle geldim…
Acımla kat çıktım…
Acındırmadım elbet
Lakin açtım içimi
Dışımda saklı neyse içimden taşan
Bazen isyanım şiarım
Aşksa olmazsa olmazım.

Bilindik bir düş değildim ben
Hayli akla zarar
Gel gör ki tüm zararı kendine
Ziyan ettiğim ömrün son dönemeci
Son diyemediğim bir aşka kanat açtığım
Alametifarikasıydınız aşkın
Kaza eseri kurtulduğum hayatın bohçasında saklı
Bir sepet gibi
Bazen açan güller yüzümde
Bazen açamadığım mevzular nasıl ki saklı Allah nezdinde…

Allah dostuydunuz aşikâr.
Ruhumla düştüm yola
Bilmeden de aşka.
İnadım inattı madem
En sevdiğimse içimde saklı gizem ve matem
Mahremimdi dünüm
Yolculuk yaptığım,
Ah, o açılmaz kör düğüm.
Bir yumaktım işin aslı
Bir romanın bitmeyen hikâyesi
Ve yazdım ben
Sevdim de tükenircesine
Aşkı yazdım
Yazgıma âşıktım, bayım…

Sahi, siz aşkı kendi dilinizle mi çözdünüz?
Oysaki aşk bende saklı ve hücrelerimde
Öylesine bir başkaldırı ki cihana
Bayım, ben size değil aşka âşıktım
Aşamadığım bunca engel
Aşinaydınız bayım çünkü siz de beni anlamadınız.