Söküp attım
Söküp attım
sen kalbimdeki tek izdin ona da kurşunlar dizdim ezdim ben kalbimi ezdim söküp attım da kahrımdan kalpsiz kaldım, kalpsiz bu hırçınlık bu öfke durup dururken olmadı gözümün böyle karardığı bu asilik bu asabiyet ruhumu benden kopardı ne kaldı bir sor ne kaldı o sevdadan bir tatlı söz o deryadan bir damla su anılar bile birer kabus gül bahçe yaprak döktü bir kış oldu geçmeyen bir düş oldu ebediyen sarhoş oldu bu sersem o gün bu gün ve her gün cansız cisimsiz hayalet Ahmet Coşkun |
Tebrikler