Okumayın Benim Şiirlerimi
"Okurum" derseniz, yürek sızlatır,
Okumayın benim şiirlerimi. Bazı gülümsetir bazı ağlatır Okumayın benim şiirlerimi. Gerçi, sorun da yok dilde, hitapta, Sayfa sayfa dursun hepsi kitapta. Kendiniz yoksanız hiç bir etapta Okumayın benim şiirlerimi. İçinde dram var, hüzün var his var, Vuslat var firkat var sevinç var yas var Sevgiden tarafa hep iltimas var. Okumayın benim şiirlerimi. Gelenekten gelir, nüvesi halktan, Öyle olmasaydı biterdi çoktan. Hele kalbiniz de uzaksa Hak’tan Okumayın benim şiirlerimi. Ben taştan, topraktan, köyden yazarım, Gördüğüm bir hayli şeyden yazarım Size göre; “haydan, huydan" yazarım Okumayın benim şiirlerimi. Konularım doğa, dağlar, yazılar, Yaylalarda gezen körpe kuzular. Sizi açmıyorsa böyle mevzular Okumayın benim şiirlerimi. Duyguya, sevdaya meyliniz yoksa, Türküye, şarkıya gönlünüz toksa, İzan ve vicdan az, kibriniz çoksa Okumayın benim şiirlerimi. "Ben" dediysem, sizler ’ben’ anlamayın, ’Şiir’ tarlasına dizmeyin mayın! "Okumayın" diyorsam bir ’sitem’ sayın. Okumayın benim şiirlerimi. 18.05.2021/Konya |
Şair nasıl bir duygu içinde kaldı ki okumayın derken şiiri baştan sonuna kadar okuttu bende böyle düşünüp beğenmiyorum yazdıklarımı pasifliyorum kimse okumuyorsa sayfa sayfa duruyor
Anlamlı bir şiirdi yüreğinize sağlık