Gaiplik
gecenin ölüm renginden geliyorum
üstüm başım sefil belleğim çöllerde yitik bir albüm ceketimde kurşun izleri kimliğim mühür kirlisi zaid bir hayat peşindeyim ben insan artığı düşlerimin heybesiyle satılıyorum savaş antikalarının çeyrek kalemindeyim öykülerimin göz yaşları perişan hiç bir ayrıntıda yokum hislerim bana yabancı ve kentlerin bensiz yüzünden geçiyorum son yüzümle biliniyorum nisyan kefenli belleklerde dönmeyen her savaşçı gibi ağıtlar arasında eskidim karelerde nice zaman örtündüm hatıralarım yokluğa sinmiş ellerimde tutuşuyor hayat tutunamiyorum yollar aldı benden her şeyimi nalan ölüler kargı ucunda kafatasları ve o yangın yürekli bebekler tecrit ediyor düşlerimi |
-Cenazenin neresinden yürüyelim.
Hocanın cevabı;
-içine girme de,neresinden yürürsen yürü..
Şair tabutun içine de girecek ki;gerçeği ve gerçekleri bize yansıtacak..
Hayat gerçeğini en kısa ve özlü şairlerden öğreniyor insan..
Çünki şair yaşıyor dizeleri içten içe geriliyor ipi..
Kaleminizi tebrik ediyorum..Ne anlamlı gaiplik ki;
düşlerde sorgulamalar düşüncelerde düşündürmeler...
tebrikler kaleminizin hep yazması dileklerimle..
saygıyla..