(Düşünme son vedayı
et gitsin yarınlara
Ben eski bir kandilim
sönüp gittim elinde
Bak gururlu revâklar
eğiliyor sulara
Sükutumun nabzını
yitirdim makberinde )


Ememedi suları damla , damla , buğular
Şehvetli hisleriyle raks ederken kuğular


Çünkü o kuğulara ab-ı hayat kanattı !
Suya yazılan ağıt bir ilahi sanattı !


Kainat hep depreşir çağları aşa aşa
Şüheda gibi bakî gönlünce mesut yaşa


Hatifler elimize ilahî kına yaksın
Şu efkârlı bağrımdan ne zaman akacaksın?


Düşler kestiler yolu zihnimden biraz biraz
Bizi arafa süren hangi bahar hangi yaz ?


Ağıtlar nakış nakıış sürgünlerde ezilir
Belki gönül gözüyle sularda da gezilir


Arş görseydi rengini zembiline takardı
Bir kuğu edasıyla suya ağıt yakardı


Ölüm utansın senden yer gök ayağa kalksın !
Yıktım ruh makberimi sular beni paklasın


Ak gizemli dünyamda nice efsunları tut
Şu divane başımı vargit koynunda uyut .



k.a.gazioğlu