Hükmünü Yitiren GeceGün eğer boynunu biçare Gecede saltanat… Kuytuluklarına saklar günahlarını Günden kalma utanç kırıkları Ve hükmeder uykuna, varlığına inat Delişmen oyunlara salar ruhunu Koynuna girerken şeytansı düşler Beyninde yara almamış hevesler Alışılmışın dışına çıkarken daha Tutar ellerinden tanımsız hisler Boynuna bağlı pamuk ipliği Sımsıkı bir tasmadır artık Öylesine gücü yeter ki Saltanata direnir asiliği Başlamıştır kölelik artık Gece örter sanırsın günahlarını Alkol, kadın ve para galip Kimi zaman birine boyun eğersin Kimi zaman diğerinin gelir sırası Farkında değilsindir, benlik muzdarip Güne yansımaz gecenin karanlığı Sonradan hayatının anlamı olur Gece güne karışır, gün geceye alınır Başa dönmek zor gelir artık Pişmanlıksa geç kalır Yitirilmiş bir yuvayı anımsatır Koynunda sabahlanan bir kadın, Kaybedilmiş bir iştir, şaheseri şarabın Kumarın masumiyeti bozulur Borçlularca çalındığında kapın Gece aydınlığa kavuşunca Günün karartısı hüküm sürer Hayatına yansıyışı alır gözlerini Kelepçesi çözülür boynunun Ararsın geçmişin izlerini Bulunur mu ki? |