YIKILIRSIN İNSANOĞLUYIKILIRSIN İNSANOĞLU Sen tohumsun dünya tarla Ekilirsin insanoğlu Nefsin ile imtihana Çekilirsin insanoğlu Genç iken dik olur başın Sıksan suyu çıkar taşın Aşk oduyla sızlar döşün Yakılırsın insanoğlu Gönül bahçesine girip Tomurcuk gülleri derip Bir güzele gönül verip Takılırsın insanoğlu Yaşın altmışa varınca Başlar uyuşma karınca Dizini sızı sarınca Çakılırsın insanoğlu Seksen’de titrer ellerin Sona yaklaşır yolların Kırılır sanki bellerin Bükülürsün insanoğlu Eşin ölür dul kalırsın Kupkuru bir dal kalırsın Suyun kurur çöl kalırsın Sıkılırsın insanoğlu Artık sökmez olur şafak Çağırmaya başlar toprak Hazan gelir yaprak yaprak Dökülrsün insanoğlu Yavrular yuvadan uçar Ömür kısa gelir geçer Kara toprak kucak açar Yıkılırsın insanoğlu. Nurgül’üm der dolar süre Ecel için gelir sıra Kabir denen kara yere Sokulursun insanoğlu Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ T. C. Kül. Bak. Halk Şairi Resim: K. Maraşlı hemşehrimiz Ressam Memik KİBARKAYA’nın çizimidir. |
Aksakal tarafından 5/5/2021 5:37:04 PM zamanında düzenlenmiştir.